Wie iets aan de wilgen hangt, stopt ergens mee. Zo kunnen schaatsers hun schaatsen aan de wilgen hangen, koks hun pannen en schrijvers hun pen: ze stoppen met hun beroep of hobby. Deze oer-Hollandse uitdrukking komt uit de Bijbel, Psalm 137: “Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij treurend en dachten aan Sion. In de wilgen op de oever hingen wij onze lieren”. De Israëlieten waren na de verovering van Jeruzalem door de Babyloniërs naar Babel verbannen. Ze waren zo verdrietig daarover, dat ze stopten met muziek maken.
De natuurwerkgroep Boxtel heeft gelukkig snoeischaar en kettingzaag niet aan de wilgen gehangen. De knotploeg gaat in de winter op pad om wilgen te knotten. En als er veel dikke takken en wilgentenen gesnoeid zijn die de eigenaar van de bomen niet zelf nodig heeft, dan mag de Voedseltuin een aanhangwagen vol komen laden.
Op de Voedseltuin zijn we erg blij met zoveel wilgentenen. De lange takken worden bonenstaken waar de prinsessenbonen langs groeien. Van de dikke takken maken we palen voor nieuwe takkenrillen. De dunnere twijgen, daar vullen we de oude en nieuwe takkenrillen mee.
Een takkenril is eigenlijk een dubbele rij van losse palen die stevig in de grond staan.
De ruimte tussen de rijen vullen we op met takken, groot en klein.
Dat geeft een natuurlijke afscherming tegen wind en beschutting voor insecten en kleine dieren.
Padden vinden er een plek om te overwinteren.
Voor vogels en egels biedt een takkenril een goede nest-, voedsel- en schuilgelegenheid.
Iedere winter vullen we de ingezakte rillen weer op en bouwen reclasseringswerkers een nieuw stuk
takkenril om de Voedseltuin erbij.
En hebben we dan nog wilgentenen over en zijn de andere winterklussen gereed, dan proberen we met de wilgentenen te vlechten. Een beschermingsrand om de stinzentuin, een vogelverschrikker of een bankje, voor een echte ‘treehugger’ zijn we nog aan het oefenen.
Welkom op de Voedseltuin
Dank aan Natuurwerkgroep Boxtel en wilgeneigenaren voor het mooie wilgenmateriaal. https://www.natuurwerkgroepboxtel.nl/
Wil je zien wat de tuinwerkers en reclasseringswerkers ermee doen, maak een wandeling over de paden en ontdek aan het eind van het Julianalaantje onze nieuwe ‘Chinese muur’.