Wie maakt toch die mooie kruikjes in onze kas? We hebben bezoek van een urntjeswesp! Een kleine slanke wesp met een echte wespentaille en geel-zwarte strepen. Het vrouwtje urntjeswesp verzamelt leemachtige grond met haar kaken. Ze maakt met speeksel een bolletje, vliegt daarmee naar een zonnig plekje en begint aan de bouw van een broedkamertje
Help, de blaadjes van onze bessenstruiken worden opgegeten. Dat doen larven van de bessenbladwesp. Ze lijken op rupsjes en kunnen onze fruitstruiken in heel korte tijd kaalvreten. De grote vogels pikken onze bessen net voor ze echt rijp zijn, maar met deze rupsjes zullen er ook voor vogels weinig bessen overblijven. Bessenbladwesp De bessenbladwesp legt
De laatste winterprei is van het land. In de koude kas hebben we in november en december rode boerenkool, palmkool en mosterdblad voorgezaaid, onze eerste weeuwenteelt. In februari en maart hebben we die groenten in de volle grond geplant en met vlies tegen nachtvorst beschermd. April was erg koud, de plantjes groeiden minder sterk dan
Midden tussen onze teeltbedden staat Koe van Troje. Het opvallende kunstwerk heeft gezelschap gekregen van een al even opvallende Wandelkap. Half april hebben we Wandelkap gebouwd. Zij is geen gewone tunnelkas, die blijft op zijn plekje staan. Wandelkap wandelt mee in onze wisselteelt en we groeien er vruchtgroenten zoals tomaten en aubergines in. Wandelkap Wandelkap
‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’ is misschien wel de allerberoemdste regel uit de Nederlandse literatuur. Het is een bekend gezegde geworden. Na de winter komt telkens weer een nieuwe lente. In die nieuwe lente maakt alles weer een nieuwe start. In de winter hebben we in de koude kas tuinbonen, koolplantjes en tuinkruiden
In de bonen zijn betekent in de war zijn of met je gedachten ergens anders zijn. Die betekenis komt van een oud bijgeloof. Vroeger werd gedacht dat de geur van bloeiende tuinbonen een bedwelmend of hallucinerend effect kon hebben. Daardoor zou je duizelig of verward worden wanneer je te lang tussen de bloeiende tuinbonen was.
De Koe op de Voedseltuin staat op een kale koude akker midden in een dikke laag stro. Haar soortgenoten staan immers binnen op stal ook in het stro. Nu kunnen gewone koeien best tegen de winterkou, ze krijgen zelfs een wintervacht. Maar in de weilanden groeit het gras niet meer. De zon schijnt minder krachtig
De natuur levert ons voedsel en kan wondermooi maar ook chaotisch en angstaanjagend zijn. Donkere wouden waarin je verdwaalt, drassige veenmoerassen waarin je wegzinkt, vastplakkende planten, wilde dieren en paddenstoelen die giftig zijn. Wij mensen hebben een oplossing tegen dit schrikbeeld bedacht: de tuin! In het bijzonder de moestuin: rechthoekige bedden, overzichtelijke graspaden, een paddenpoel
Winterwerk in uitvoering Als de akkers in winterrust zijn, zijn boeren en tuinders druk met onderhoudswerk aan erf, gereedschap en teeltpercelen. Ook op de Voedseltuin werken we in de winter door aan een flinke lijst met winterwerk. Traditioneel hadden boerderijen vaak een geriefbos vlakbij aangeplant. Een geriefbos is een klein bos met bomen en struiken
De Weeuwenteelt November, nog maar één maand meteorologische herfst en dan is het alweer winter. De prachtige nazomer heeft onze wintergroenten goed laten groeien. We kunnen tot eind januari elke week verse groenten oogsten voor de Voedselbank, wanneer de groenten tenminste niet onder een dikke sneeuwlaag komen te liggen . Met knolselderij, spruitjes, boerenkool, palmkool,